Naast de naam hebben we meer overeenkomsten met Sparkling Plastic. In beide werkplaatsen wordt plastic gebruikt. Tevens houden we van creativiteit, kennis delen en vinden we werken met studenten belangrijk. Inhoudelijk is de brug dus al geslagen, maar hoe gaan we de echte brug maken?
Brug bouwen van onverteerbaar plastic
Waarom laten we het plastic in de oceaan drijven en breken we de natuur af door onverteerbaar plastic? We kunnen er beter een brug mee bouwen, was het idee van Kees van den Boogaard. Hij is beeldend kunstenaar en is binnen Sparkling Plastic vooral bezig op het technische en artistieke vlak. Suzanne van Hees is organisatieantropoloog en richt zich op het sociale en organisatorische deel. Sparkling Plastic is een lokale werkplaats in ‘s-Hertogenbosch waar op een duurzame, educatieve, creatieve en sociale manier hard plastic afval wordt gerecycled.
Bedenk, maak en verander
Het Lab van SPARK Campus is ook een werkplaats, maar gebaseerd op allerlei nieuwe innovatieve technologieën, omdat technologie een steeds belangrijke rol in onze samenleving speelt. Het is een werkplaats zodat de drempel laag is en iedereen met een idee kan binnenkomen om het uit te werken met digitaal aangestuurde technieken. Dat kan bijvoorbeeld met 3D printers, lasersnijders, freesmachines en robotica.
We zorgen ervoor dat mensen beschikking hebben over industriële technologieën en met de machines aan de slag kunnen. We hebben een machinepark waarmee je op bouwschaal aan de slag kan, zodat we in de bouwwereld ook echt projecten kunnen maken, zoals de Olifanten-Brug.
De brug gaat een nieuwe duurzame toepassing zijn van gerecycled plastic.
Kees van den Boogaard, beeldend kunstenaar (Sparkling Plastic)
Nieuwe paden betreden
Samen met studenten wordt er onderzocht op welke manier het plastic toegepast kan worden met het doel er een wandel- en fietsbrug van te maken. Er zijn daarom twee lectoren van Avans betrokken die het onderzoek naar materiaalgebruik gaan leiden. De werktitel van het project is ‘Olifanten-Brug’ en verwijst naar de olifantenpaadjes die ontstaan buiten de gebaande paden om. De brug is niet alleen een idee of concept, maar wordt uiteindelijk ook gerealiseerd en komt werkelijk in Den Bosch te liggen.
Onderzoek naar haalbaarheid
Er bestaat nog geen totale brug van plastic, dus zonder stalen bouten. Is dat mogelijk en hoe belastbaar is plastic eigenlijk? We gaan niet met plastic balken werken, maar we gaan het gerecyclede plastic met de robotarm printen. Er zijn veel soorten afval plastic, maar hoe wordt het gescheiden en hoe wordt het verwerkt?
Door de keuze van printtechniek is er een andere constructie nodig, waarvoor nieuwe berekeningen gemaakt gaan worden. Daarmee ontstaat er ruimte om naar het ontwerp van de brug te kijken. Geïnspireerd op de grondlegger van organische architectuur – Antoni Gaudí – kijken we met een hervormde blik naar de vormgeving, de constructie en mogelijkheden van de toepassing van het materiaal.
Brug naar de toekomst
Het uiteindelijke doel gaat verder dan het uitgangspunt om de brug volledig uit gerecycled plastic te ontwikkelen. Doorontwikkeling is wat we nastreven, zodat we meer Olifanten-bruggen gaan zien. Dat vereist een schaalbaarheid van onder andere het produceren van de brug.
Het onderzoek gaan we met het Expertisecentrum Technische Innovatie (ETI) van onze onderwijspartner Avans uitvoeren. Twee lectoren zijn verbonden aan het project, een van het lectoraat ‘Nieuwe Materialen en hun toepassing’, een van het lectoraat ‘Gebouwde Omgeving’. Want we vinden het heel belangrijk dat er studenten bij dit project betrokken worden. Zij zijn de toekomst en we willen ze graag inspireren om later ook duurzame toepassingen van plastic te vinden.
